Στον κόλπο της Κισσάμου στη δυτική πλευρά των Χανίων υπάρχει ένα σύμπλεγμα μικρών νησιών και ακρωτηρίων μεγάλης ομορφιάς. Οι πιο όμορφες περιοχές είναι το νησί Ίμερη Γραμβούσα και η παραλία του Μπάλου στο ακρωτήριο Τηγάνι.
Το νησί της Ίμερης Γραμβούσας με το καθαρό και εντυπωσιακό τοπίο και τα γαλαζοπράσινα νερά του προσελκύει κάθε χρόνο πολλούς τουρίστες όχι μόνο για το παρθένο μαγευτικό τοπίο του, αλλά και για τη μακρά ιστορία του και το ενετικό φρούριο στην κορυφή του νησιού, το οποίο αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης για τους επισκέπτες.
Σε έναν απότομο βράχο ύψους 137 μέτρων βρίσκονται τα ερείπια του ενετικού φρουρίου. Αρχικά, χτίστηκε το 1579-1582, αλλά καταστράφηκε από κεραυνό που έπεσε στην πυριτιδαποθήκη το 1588. Ξαναχτίστηκε το 1630. Η φυσική του οχύρωση το συνέβαλε να είναι ακατάλυτο και να παραμείνει, μαζί με τα φρούρια της Σητείας και της Σπιναλόγκας, υπό βενετική κατοχή μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τον τουρκικό στρατό.
Ωστόσο, το φρούριο παραδόθηκε στους Οθωμανούς το 1692 λόγω της διαφθοράς και της δωροδοκίας του Ενετού διοικητή. Το 1825, η Ημερή Γραμβούσα ήταν η πρώτη περιοχή της Κρήτης που απελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς, όταν οι Κρητικοί, προσποιούμενοι τη νέα φρουρά, μπήκαν στο κάστρο και το κατέλαβαν. Στην Ημερή Γραμβούσα συναντάμε μια μικρή βοτσαλωτή παραλία με θέα ένα ναυάγιο και τη λιμνοθάλασσα του Μπάλου.
Το έρημο νησί της Αγριάς Γραμβούσας, όπου συχνά πνέουν δυνατοί άνεμοι και τα απόκρημνα βράχια γίνονται χάλκινα κατά το ηλιοβασίλεμα, σύμφωνα με μια ορισμένη εκδοχή, είναι το νησί του Αιόλου και ο Όμηρος στην Οδύσσεια το περιγράφει ως νησί "περιτριγυρισμένο από ένα αδιαπέραστο χάλκινο τείχος". Η προέλευση του ονόματος της χερσονήσου (Κόρυκος, που σημαίνει δερμάτινος σάκος) εξηγείται από έναν μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο Αίολος δάμασε τους ανέμους και τους περιόρισε όλους, εκτός από τον Ζέφυρο, σε έναν δερμάτινο σάκο, προκειμένου να βοηθήσει τον Οδυσσέα να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Επισκεφθείτε τη Γραμβούσα με το ΗΜΕΡΉΣΙΑ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ή με το ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ
